Ooit, zo’n 60 miljoen jaar geleden, was het paard een dier van 45 cm hoog en leefde het in tropische oerwouden. Om in deze omstandigheden te kunnen overleven moest het paard zich op een ingrijpende manier aanpassen. Het oerwoud bood nog enige bescherming tegen roofdieren, maar op de open vlakten moest het paard leren vluchten. Het aanbod van voedsel was op de steppe ook anders. Nu moest het dier zich voeden met bijna onverteerbare harde grassoorten. Het paard ontwikkelde zich tot een hoogbenig en ééntenig dier om hard en langdurig te kunnen lopen, want als prooidier moest het in staat zijn om op elk moment te kunnen vluchten.
Hiervoor was het wel noodzakelijk dat de spieren constant warm en soepel waren. Ook de doorbloeding van de hoeven kon alleen in beweging optimaal functioneren. Het paard bleef dan ook continu in beweging. Het dier ontwikkelde grote longen waarmee het veel lucht kon inademen. Het kreeg een aangepast maalgebit en een ingenieus maagdarmstelsel, zodat het de harde grassoorten kon verteren. Het paard at kleine porties, zodat de relatief kleine maag niet te vol en ook niet te leeg was, want dit kon het vluchtgedrag belemmeren.
Dit betekende dat het paard maar liefst twaalf tot zestien uur per dag nodig had voor zijn voedselopname, grazend, lopend. Het paard leefde in een kudde, want een groep bood hem bescherming. In kuddeverband leerden de jonge dieren de sociale spelregels, de paarden voedden elkaar op.
Ook tegenwoordig gebruiken we het paard nog steeds, maar dan voornamelijk voor de recreatie- en wedstrijdsport. Gerichte fokkerij heeft dit gebruik nog verder ondersteund. Paarden zijn groter en worden geselecteerd op karaktereigenschappen en beweging. Het paard blijkt zich wederom aan te kunnen passen aan deze diverse wensen van de mens. Van de kleinste pony tot het grootste paard, ze dienen de mens in vrijwel alle klimaatgebieden, onder de meest uiteenlopende omstandigheden en in veel verschillende werksituaties en sportdisciplines.
De omstandigheden waarin paarden worden gehouden, zijn door dit gebruik ook sterk veranderd. Het sportpaard heeft dezelfde behoeften als het oerpaard had. Willen we onze paarden gezond en tevreden houden, dan moeten we hiermee rekening houden. Omdat het paard van ons afhankelijk is, hebben wij de plicht om het welzijn van het paard te waarborgen en te bewaken.
Meer weten over natuurlijke behoeften? Volg dan de cursus Paard&Welzijn of koop het boek.
