Een paard praat met zijn lichaam. Die lichaamstaal gebruikt hij bij het communiceren met andere paarden, maar ook in zijn relatie met mensen. Aan de positie van hoofd, benen en staart, aan de stand van de oren en de uitdrukking van ogen en mond is af te lezen hoe een paard zich voelt. Door deze lichaamstaal te leren lezen, kun je het paard beter begrijpen, hem beter opvoeden en beter met hem omgaan.
Paarden leerden paardentaal en sociale spelregels in de kudde. Natuurlijk konden ze verschillende geluiden maken, maar elk geluid kon ook onbedoeld roofdieren attent maken op de aanwezigheid van de kudde. Het was dus veiliger om voornamelijk via lichaamstaal met elkaar te communiceren. Het paard heeft die lichaamstaal steeds verder verfijnd. De beweeglijke oren en de gezichtsuitdrukking spelen hierbij een hoofdrol. Door veel naar paarden te kijken, leer jij hun taal ook te begrijpen. En dat is handig, want paarden zijn zeer gevoelig voor lichaamstaal. Ze reageren dan ook direct op de lichaamstaal van de mens. Onbewust, en vaak ook onbedoeld, geven wij met onze lichaamstaal heel veel informatie over onze gemoedstoestand.
Het paard kan met zijn gedrag de gemoedstoestand van de ruiter weerspiegelen. Van een onzekere of angstige ruiter wordt het paard ook vaak onzeker. Of hij reageert juist met verzet en probeert in dat geval de rol van leider van hem over te nemen. Bij een ruiter of verzorger die zelfverzekerd en ontspannen is en zich ook duidelijk en consequent opstelt, voelt ook het paard zich prettiger.
Je kunt je eigen lichaamstaal trouwens ook gebruiken tijdens het werken met je paard. Het ‘natural horsemanship’ is daar volledig op gebaseerd. Met de juiste aanwijzingen van jouw lichaamstaal kun je het paard in de gewenste gang en in de gewenste richting laten lopen.
Meer weten over paardentaal? Volg dan de cursus Paard&Welzijn of koop het boek.
